Tijdens mijn re-integratietraject bij de Standergroep werd mij een assertiviteitstraining aangeboden.
“Ja-ja”, dacht ik in de eerste instantie. Toch ben ik op het aanbod ingegaan en heb daar geen spijt van.
Tijdens de training was er heldere uitleg over wat assertiviteit nou eigenlijk is en inhoudt, welke vaardigheden er mee gepaard gaan. Wat, in mijn geval, een sterk punt van de training is: de huiswerkopdrachten, uit te voeren in de praktijk, d.w.z. in je gewone dagelijkse ding thuis, op straat, je werk, etc. De training daarop werden de assertiviteitsacties besproken. Dat daar een zekere druk achter zat vond ik eigenlijk niet zo erg. Het maakte me alerter. Ik werd me er van bewust dat het helemaal niet hoeft te gaan om de grote heftige acties maar dat het merendeel van assertief zijn in de gewone dagelijkse dingen zit. Dat assertiviteit door het gewone leven verweven zit. En ja, dat gaat de ene keer beter dan de andere keer.
Het beste voorbeeld, in mijn geval, is aanhoudende straatverkopers met een goed doel.
In het winkelcentrum van Stadshagen zag ik ze al aan de andere kant staan, waar ik moest zijn, en dacht: “...” en direct daarna: “KANS!”. Oefenen dus. Natuurlijk werd ik aangesproken en voor ik het wist, wist ik te melden dat ze een fantastisch verhaal hadden met een fantastisch doel, maar dat ik er niet aan mee zou doen, nog voor er ook maar iets aan me gevraagd was. Ik voelde triomf, de verkoper keek beteuterd omdat ik het gesprek overnam, beëindigde en daarna doorliep.
Het was me gelukt om binnen twee minuten mezelf en de ander in zijn waarde te laten, met een fatsoenlijk antwoord te komen en niet me een half uur overal uit te hoeven kletsen.
Een ander kort voorbeeld is dat ik jaren lang het clubblad had gemaakt voor een vereniging. Ik begon me er steeds meer aan te irriteren dat ik er veel tijd aan kwijt was en het me niet veel opleverde.
Ik belde naar het thuisfront met deze melding en met de vraag of dat heel vreemd overkwam. Het werd niet vreemd gevonden. Bij het afleveren heb ik de vereniging bedankt voor de opmaak en het printen van het clubblad. Nog wel meegewerkt een oplossingen aandragen hoe de vereniging verder kon. Je eigen gevoel vertrouwen is dus ook nog van wezenlijk belang.
Ik heb de training als waardevol ervaren omdat het elementaire vaardigheden bevat waarmee je je makkelijker kunt handhaven in sociale interactie tussen mensen waarin je opkomt voor jezelf, je grenzen aangeeft en bovendien jezelf en de ander in zijn waarde laat.
Kristof Wever